Krachtplaatsen in Bosnië

Visoko ontdekken

Voor de tweede keer mocht ik dit jaar naar een plek op aarde waar de energie zo bijzonder en krachtig is dat ik dit graag met jullie wil delen. Ik ben, half juli 2023, samen met mijn vriendin Barbara naar Bosnië geweest. Visoko is een plaats in Bosnië waar meerdere piramides in een vallei staan, waardoor de gehele vallei één grote krachtplaats is en dat hebben we gevoeld en ervaren! (Voor meer informatie over deze archeologische plek klik hier)

We zijn 5 dagen onder leiding van Aafke en Dolf van NATUURLIJK Centrum Bewustzijn & Bloei met 9 andere deelnemers naar alle bijzondere krachtplaatsen geweest. En elke krachtplaats had aan ieder van ons zijn eigen verhaal te vertellen. Ik zal een paar van mijn verhalen met jullie delen.

Piramide van de Zon

Barbara en ik logeerden op een krachtplaats, namelijk bij de top van de piramide van de Zon. (Bungalow Old Town). Wat een mooie rustige plek met uitzicht op de stad/ vallei en de piramides. De energie van de piramide van de Zon hebben we deze week goed gevoeld.

We beklommen, onder begeleiding van gids Emir, de piramide van de Zon vanaf de basis. Nadat Emir ons heel wat interessante informatie gaf, wat een stuk dieper ging dan wat er op de borden staat, kwamen we op een bijzondere plek aan. We mochten 1 vóór 1 naar beneden gaan en in de opening van de piramide staan om te voelen.

“Ik loop naar beneden, naar de opening in de stenen, ik ga er tussen staan met mijn gezicht naar de piramide gericht. Ik voel dat ik toestemming moet vragen, het goddelijke mag aanbidden. In een fractie van een seconde komt de energie binnen. De tranen springen in mijn ogen. Ik ben hier eerder geweest, ik voel zoveel herkenning. Het ontroert me, het voelt overweldigend. Al mijn cellen resoneren. De dankbaarheid stroomt door mijn lichaam. Ik vraag om heling. Er is zoveel kracht, net als in ons. Ik mag in mijn eigen kracht gaan staan. Voel het maar!“

Floortje op de piramide van de Zon

Piramide van de Maan

Wat een paradijsje is het op de piramide van de Maan. Wat een heerlijk gevoel, echt thuiskomen. Het voelde erg open en welkom aan, maar ook speels en sereen. Ik voelde me op deze plaats meer geland in Bosnië. Nadat ik op de top van de piramide heb gelegen, tussen de muggen, ging ik naar een plekje in de zon, alleen. De temperatuur is ruim boven de 30 graden.

“Ik zit op het schuine stuk, op de stenen van de piramide. Even alleen, ik laad me op in de volle warme zon, bij de bloemen en bijtjes. Wat betekent deze piramide voor mij? Een deur. Waarheen? Oneindigheid, groen. Stap ik er door of blijf ik staan? Ik vraag om heling en midden in de volle zon krijg ik kippenvel. Ik zie een groot oog voor me, het alziend oog, het derde oog. Hier zit een blokkade op. Ik raak mijn derde oog aan met Florida water en krijg kippenvel. Het is tijd om meer te kunnen ZIEN. Het lijkt wel of ik smelt door de zon, dat ik één wordt met de piramide. Dat ik één ben met echt thuiskomen. Eén ben met pure kracht en stevigheid. Ik zie de piramide met een deur voor me. Ik vraag aan de wachters 5 keer om naar binnen te mogen. Ik mag naar binnen, ik mag verder, ik mag gaan. Ik mag samensmelten met de piramide van de Maan. Ik mag ZIJN.“

Floortje op de piramide van de Maan

Piramide van de Draak

De piramide van de Draak is de piramide van de wijsheid en inzichten. We mochten allemaal een stukje de piramide op lopen met een vraagstuk waar je antwoord op wilde hebben. Ik voelde me op deze piramide erg verbonden met de Merlijnenergie, die voor mij staat voor creatiekracht, toveren en magie. Ik vond het heerlijk om daar rond te lopen en liep dan ook blij en met een glimlach weer naar beneden. Mooie inzichten kwamen binnen. Er zijn zoveel wegen die ik op kan, niets ligt vast. Ik riep de drakenkracht aan. Deze enorme drakenenergie voelt erg krachtig. Ik heb deze energie wel vaker ervaren, ook in het magische bos in Annen.

Tumulus Vratnica

We hebben allemaal even een moment voor onszelf, om te voelen wat deze plek met ons doet. Ik lig bovenop de tumulus en kijk naar een bijzondere wolk. Wat voelt deze plek fijn.

“Ik doe mijn ogen dicht en het lijkt net of er hapjes van me afgegeten worden, een zuiveringsberg. Ik hoorde een vliegtuig en de vogels en even ben ik weer op Texel, waar ik opgegroeid ben. Ik voel de zon stralen, ik voel me ontspannen en rustig. Het voelt als een healingsplek om te zuiveren. Deze Tumulus was vroeger niet toegankelijk voor iedereen. Het is een inwijdingsplek, die je mag betreden nadat je de proeve hebt volbracht. Alle natuurelementen doen mee, vandaar dat de plek hoog ligt.”

Floortje op de Tumulus

Nadat iedereen van de groep weg was, bleven Barbara en ik alleen achter op de Tulumus. We voerden een kleine ceremonie uit met alle natuurelementen. Toen we bij ons altaar stonden en onze handen tegen elkaar plaatsten en onze ogen sloten, vroegen we hardop waar we heen moesten op onze vrije zaterdagochtend. We voelden beide de energie door ons lichaam heen gaan. Ik zag mezelf hangend over een hele grote stenen bol. Daar wil ik heen, de stenen bollen.

Stone spheres/ kamene kugle

Na een paar mooie dagen op de krachtplaatsen in Visoko, zijn we op onze vrije zaterdagochtend in 1,5 uur naar Zavidovići gereden, waar meerdere stenen bollen liggen. We waren, ondanks de afstand, nog op tijd om in alle rust en stilte bij de bollen te kijken en voelen. Ik was van plan om op de bollen te gaan zitten en te vragen wat ze me wilden vertellen. Ik deel een paar verhalen van enkele bollen.

“Ik zit op de eerste bol en ik kan alleen maar glimlachen. Het lijkt net alsof er een hele hoge frequentie door me heen gaat. Ik voel dat er geluid is dat ik met mijn fysieke oren niet kan horen. Water stroomt langs de bol en ik zak meteen meer in mijn lichaam. Erg aardend.”

“De tweede bol is meteen al heel anders. Er flitsten allerlei beelden voorbij. Het lijkt wel op tijdreizen. De frequentie is erg hoog en gaat in een spiraal naar boven. Het voelt voor mij erg onrustig aan, ik kan niet zo goed peilen wat de bol wil. Ik moet hier even de controle loslaten.”

“Nu ik op de volgende bol zit lijkt het wel alsof ik door elkaar geschud wordt. Alles wordt weer gerangschikt, geordend. Alles valt weer op zijn plek. Ik glimlach. Ik voel dat ik precies ben waar ik moet zijn. Ik mag luisteren naar mijn ingevingen, ik mag ze vertrouwen.”

“Een andere bol voelt als een moederbol, met veel wijsheid en rust. Het straalt door me heen, ik mag me ontspannen. Ik mag me overgeven. Spieren loslaten waar ze verkrampt zijn, zoals rond de basis, baarmoeder en bekken. Mijn bergkristal uit Bosnië leg ik op deze steen, zodat de energie ook mee naar huis genomen kan worden.”

“De grootste bollen liggen boven in het riviertje. Ze voelen mannelijk aan en beschermen de omgeving. Als ik op eentje ga zitten voel ik meteen een druk op mijn ogen. Ik zie een groen-zwarte libelle voorbij vliegen. De beweging in deze bol is anders. De ronddraaiende energie zit nog in de bol. Het lijkt alsof er een beschermlaag omheen zit. Wat is er nodig om open te gaan? Ik krijg als antwoord dat deze energie mensen zal openen door deze energie uit je hart te laten komen, zonder woorden, zonder poeha, maar alleen met intentie.
Ik zit op de bol en maak me lang en voel dat ik met mijn stuitje verbinding maak met de bol. Ik zie een lichtpilaar door me heen gaan en maak contact met de energie in de bol. Langzaam komt de energie eruit, niet alles in één keer, maar stap voor stap. De libelle komt weer voorbij. Ik zie de energie door me heen gaan en uit mijn hart stromen, de wereld in. De stenen bol is geopend. Ik voel de liefde door me heen stromen, wat een power!”

“De laatste grote bol voelt als poortwachter, de beschermer. De mens mag nu komen voelen en codes en informatie ophalen die lang vergeten waren. We zijn groots, iedereen die hiervoor gekozen heeft mag weer herinneren wie hij of zij werkelijk is.”

Floortje bij de Stone Spheres

Ginkgo Boom

Eenmaal thuis sloeg ik mijn aantekeningenboekje open en kwam ik mijn bewaarde Ginkgo bladeren tegen. Ik hoefde alleen maar naar ze te kijken en ik werd geraakt. Ik pakte ze op en legde ze tussen mijn handen. Wat heeft deze boom veel te vertellen. Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. Ik voel me verbonden met deze boom, al sinds onze vakantie in Weimar in 2017, de band is sindsdien alleen maar hechter geworden.

Waar ik bij de Tulumus al op zoek was naar een Ginkgo boom maar niet kon vinden, stond er bij het klooster in Visoko een heel groot exemplaar. We hadden een afsluitende workshop in het klooster, dus ik had af en toe de tijd om bij deze grote boom te zijn. Wat een magische oerboom. Ik genoot van de zon die scheen door de bladeren. Ik was helemaal bij mezelf, voelde me heel en mocht echt even ZIJN. Een paar bladeren raapte ik op, die stopte ik in mijn boekje, voor thuis. En door deze bladeren kan ik de energie van de boom weer ervaren. Energie is overal!

Het was een bijzondere mooie reis, die ik hopelijk snel mag overdoen. De intentie is gezet! En tot die tijd komen er vast wel andere krachtplaatsen op mijn pad.